ایران سرزمین سوال های بی جواب

به نظر هنوز آقایان نمی دانند در دنیایی که به کوچکی یک موبایل یا تبلت است. نمی شود چیزی را از مردم پنهان کرد. دیگر دوران نگفتن ها گذشته است. ...

اسپرو-  یک سال از سوختن و ریختن پلاسکو گذشت. دو هفته از حوادث دی ۹۶ ایران گذشت. یک هفته از سوختن سانچی در دل دریا گذشت. یک سال از مرگ هاشمی رفسنجانی گذشت. گذشت، گذشت، گذشت و گذشت اما همچنان هزار سوال بی جواب دور سر ایران می چرخد. مردم هنوز سوال دارند چرا پلاسکو به خاطر آتش افتاده در یک طبقه سوخت و بعد از چند ساعت فروریخت. هنوز که هنوز است علت مرگ آیت الله مشخص نشده است و هر روز فرزندان هاشمی از مرگ پرسوال رییس جمهور فقید ایران می گویند. هنوز می گویند کلید حوادث دی ۹۶ ایران در مشهد زده شد. وزیر اطلاعات می گوید دامن زدن به نارضایتی ها نقطه شروع بحران بود. مردم می پرسند خوب این اعتراض ها چگونه ناگهانی آغاز و به سراسر ایران رفت. در آخر هم سوال های بی پایان در مورد سانچی. باید گفت بسیاری از مردم هنوز قانع نشده اند که سانچی به همین سادگی از بین رفته باشد و ۳۲ انسان به راحتی به کام مرگ رفته باشند. همسر یکی از ملوان ها در مراسم ختم اهالی سانچی، می گفت هنوز باور نکرده است که همسرش در دل اقیانوس آرام گرفته باشد. اوهنوز امید داشت، امیدش برگردد. او باور نکرده بود که به خاطر یک تصادف؛ کشتی نفت کشی به آن بزرگی در دل دریا سوخته باشد. سوال ها زیادند ولی گویی از جواب های خبری نیست. ایران سرزمین سوال های بی جواب است. مشخص نیست چرا مسئولان کشور علاقه ندارند به سوال هایی که در جامعه ایجاد می شود پاسخ دهند. در مواقعی هم که پاسخ می دهند تقریبا پاسخ شان کسی را قانع نمی کند. به نظر هنوز آقایان نمی دانند در دنیایی که به کوچکی یک موبایل یا تبلت است. نمی شود چیزی را از مردم پنهان کرد. دیگر دوران نگفتن ها گذشته است. آنقدر مسئولان ایران اهل نگفتن هستند که ذهن مردم با شایعه های ساخته شده عجین می شود. اینقدر این شایعه های که البته گاهی آنها راست هم هستند، در ذهن مردم رسوب می کند که دیگر اگر مسئولی پاسخ سوالی را بدهد، راست هم باشد دیگر کسی باور نمی کند. بسیاری از پاسخ ها «نوش داروی بعد از مرگ سهراب است» و دیگر کارایی ندارد. بماند که گاهی سکوت برخی از آقایان بهتر از پاسخ دادن آنهاست. به طور مثال حسن نوروزی، نماینده رباط کریم که عضو کمیسیون قضایی مجلس نیز هست در مورد علت خودکشی و مرگ برخی زندانی های حوادث اخیر گفته است:« زندانیان فوت شده از احساس گناه دق کرده اند» یک زمانی حوادث دچار مرور زمان می شد و با افتادن آب ها از آسیاب، می شد به سادگی از روی حوادث عبور کرد. حالا داستان فرق کرده است. در دنیای اینترنت نمی شود سوال ها را بی پاسخ گذاشت.